پوشیدن دستکش بدنسازی بدون مچ بند موجب سکته مغزی نوجوانی شد

ادبیات نشان داده است که پوشیدن دستکش بدنسازی بدون مچ بند می تواند منجر به کاهش قدرت گرفتن تا 23 درصد شود.

به خوبی شناخته شده است که جنسیت، دست بودن، و طول گرفتن همه تأثیرات قابل توجهی بر قدرت گرفتن دارند. همچنین مشخص است که یک دهانه گرفتن وجود دارد که امکان تولید حداکثر قدرت گرفتن را برای هر فرد فراهم می کند.

قدرت گرفتن زمانی کاهش می‌یابد که جسم مورد استفاده بزرگ‌تر از این فاصله گرفتن باشد. داده های قدرت گرفتن ما با موارد موجود در ادبیات مطابقت داشت.
داده‌های قدرت گرفتن ما نشان داد که پوشیدن دستکش بدنسازی منجر به کاهش قدرت گرفتن در اکثر شرایط آزمایشی می‌شود. این کاهش ها کمتر از موارد موجود در ادبیات است.

این به این دلیل بود که ضخامت دستکش بدنسازی ما بسیار کمتر از دستکش های دستکش است. دستکش های مقاومت برش (دستکش بیشترین افت را نسبت به سایر دستکش ها و دستکش های بافتنی با پوشش NBR کمترین افت را نشان دادند.

بر اساس ارزیابی EMG عضلات ساعد، ادبیات نشان داده است که کاهش قدرت گرفتن به طور خطی با ضخامت دستکش مرتبط است.

این تا حدی با یافته های ما سازگار بود. کاهش قدرت چنگ زدن ضخیم ترین دستکش ها (9.4٪) یا دستکش های نخی، کمتر از دستکش های مقاوم در برابر برش (12.8٪) بود.

نازک ترین دستکش (دستکش 2) کمترین کاهش قدرت چنگ زدن (6.8٪) را نشان داد. دلیل این امر ممکن است این باشد که ضخامت دستکش ما در محدوده باریک‌تری (1.03mm~2.17mm) نسبت به [49] (1.2mm~8.2mm) بود.

این همچنین ممکن است به دلیل استفاده از دستکش، نه تنها بسته به ضخامت دستکش، بلکه به سفتی دستکش بدنسازی  نیز کاهش قدرت گرفتن را نشان دهد.

ادبیات همبستگی قوی (0.77-0.94) را بین سفتی طولی دستکش و قدرت گرفتن گزارش کرده است. الیاف شیشه در دستکش بدنسازی مقاومت برش در مطالعه ما سفتی دستکش ها را افزایش می دهد و از این رو تولید نیروی چنگ زدن را مختل می کند.

زاویه سفتی دستکش بدنسازی 2 (34.6 درجه) بیشتر از دستکش 1 (28.8 درجه) بود، اما اولی دارای RGS قابل توجهی (0.05 < p) کمتر از دومی بود. این به این دلیل بود که تأثیر سفتی بر قدرت گرفتن توسط ضخامت دستکش مانع شد.