میوه هلو زعفرانی در تهران به طور شگفت انگیزی کمیاب شد

لازم به ذکر است هلو زعفرانی در تهران (Prunus persica L.) یکی از محصولات عمده میوه تجاری تونس است و یکی از بزرگترین مصرف کنندگان آب در بین محصولات زراعی محسوب می شود.

در مناطق گرم و خشک جنوب تونس، آبیاری برای اطمینان از طول عمر باغ و عملکرد بالا و کیفیت هلو ضروری است. با این وجود، در شرایط کم‌آبی و کیفیت پایین آب، مدیریت آب باید بر استراتژی‌های کم آبیاری کارآمد تکیه کند.

در این مطالعه، کم آبیاری پایدار (DI) و خشک کردن جزئی منطقه ریشه (PRD50) در 50 درصد تبخیر و تعرق محصول (ETc) از نظر تأثیر آنها بر متابولیت‌های اولیه و ثانویه میوه هلو رقم زودرس فلورداستار رشد یافته در منطقه مورد بررسی قرار گرفت.

منطقه Tataouine. از تیمار آبیاری کامل (FI) در 100 درصد و غیره به عنوان تیمار شاهد استفاده شد. رنگ، محتوای ماده خشک، سفتی، اسیدهای آلی، قندها، ترکیبات فنلی، ویتامین C، بتاکاروتن و مواد معدنی بر روی میوه‌های بالغ برداشت شده ارزیابی شد.

محتوای ماده خشک و سفتی به طور قابل توجهی تحت DI و PRD50 افزایش یافت (13٪ و 15.5٪). میوه DI دارای بالاترین محتوای جامد محلول (SSC) بود که به مقادیر Brix 14.3 درجه رسید.

محتوای سوربیتول و ساکارز هلو تحت تأثیر Di و PRD50 قرار نگرفت. گلوکز بالاتر در آب هلو در PRD50 (23٪) و DI (21.5٪) در مقایسه با FI، که دارای بالاترین محتوای اسید مالیک (33.5-37٪) بود، مشاهده شد.

اسیدهای کوینیک و سیتریک با DI و PRD50 کاهش یافت، در حالی که تقریباً تمام ترکیبات فنلی فردی با کم آبیاری افزایش یافت. هیدروکسی سینامات ها و آنتوسیانین ها در میوه های برداشت شده از تیمارهای DI و PRD50 به طور قابل توجهی بالاتر بودند.

پروآنتوسیانیدین ها (کاتچین و اپی کاتچین) تنها با DI بهبود یافتند، در حالی که ترکیبات فلاون و ویتامین C تحت تأثیر محدودیت های آبیاری قرار نگرفتند.

بتاکاروتن در میوه هلو تولید شده تحت FI (0.71 میلی گرم در 100 گرم DM) بیشتر از DI و PRD50 (0.21-0.43 میلی گرم در 100 گرم DM) بود. درشت مغذی ها و ریز مغذی ها به طور قابل توجهی در هلو DI و PRD50 افزایش یافت.

تفاوت معنی داری بین هلو های DI و PRD50 برای غلظت روی و آهن مشاهده شد. این تحقیق تأثیر مثبت کاهش آبیاری را بر ویژگی‌های کیفی میوه‌های فعال زیستی و مناسب بودن PRD50 و DI به عنوان ابزاری برای مدیریت آبیاری در مناطق خشک جنوب تونس، کمک به صرفه‌جویی در مصرف آب در باغ‌ها و بهبود ارزش تجاری هلو برجسته می‌کند.